Verhuizen

En dan is het tijd om te gaan verhuizen.

De babytijd is voorbij. De kittens worden groot en mogen naar hun nieuwe huis. Één voor één brengen we ze weg. Altijd een taak van heel gemengde gevoelens. We zijn blij voor de nieuwe baasjes, want die kijken wekenlang rijkhalzend uit naar hun nieuwe huisgenoot, maar treurig om ons kleintje naar een ander huis te brengen. Ook heb je zelf niet meer in de hand wat ze te eten krijgen en hoe er met ze wordt omgegaan. Maar daar moeten we vertrouwen in hebben. We hebben ruim voldoende uitleg gegeven en staan altijd klaar om vragen te beantwoorden, via de telefoon, of via de mail. Het zal best goed gaan. Als het vertrouwen er niet was geweest, hadden we niet akkoord gegaan.

Als eerste ging King. Hij mocht afgelopen dinsdag al verhuizen. In de auto vond hij er niets aan. Zijn nieuwe huis is niet ver bij ons vandaan en alle wegen zijn doorspekt met drempels en rotondes, dus zelfs wij vonden de rit niet prettig. Rustig rijden dan maar. Bij aankomst werden we luidruchtig begroet door het Maltheser Leeuwtje des huizes. Een lief hondje, met een enthousiast kefje. Dat vond King niet alles en hij vluchtte snel naar boven. Daar was het tenminste rustig. Prins, de Maine Coon die er al een poosje als enige kat woonde, was redelijk verbaasd om een soortgenoot aan te treffen. Bah, een kitten!! leek hij te denken. Maar King vond hem best aardig en deed voorzichtige pogingen om in de smaak te vallen. Dat gaat best goed komen. We kregen trouwens wel te horen dat deze mensen waarschijnlijk over enkele maanden naar Australië zullen emigreren. Dat is wel heel erg spannend voor King. We zijn zeer benieuwd of het door zal gaan en hoe het King zal vergaan.

Vanavond hebben we B'Elanna verhuisd naar Maarssen. De hele weg in de auto lag ze opperbest rond te kijken. Geen kik gaf ze. Wat een liefje! Maar bij aankomst, viel het haar toch wel een beetje tegen. De katten die er woonden, waren zeer nieuwsgierig en dat vond ze eerst een beetje eng, maar tegen de tijd dat we weer huiswaarts gingen, liep ze de boel al heldhaftig te inspecteren. Met een gerust hart vertrokken we weer. Ook B'Elanna gaat haar draai best vinden.

Zo wordt het stukje bij beetje steeds rustiger in huis. Morgenmiddag brengen we Lars naar zijn nieuwe thuis en morgenavond verhuist Finntage.

Maar Mette Marit, Meneer Nilsson, Bolke Morkfell en Håkon houden de boel levendig. Ze klimmen en klauteren al driftig op de krabpaal en als ze de deur open zien, zijn ze meteen buiten. Dat is nog eens stoer! Ze gaan hard en worden heel erg lief! Je blijft je werkelijk verbazen, hoe snel die kleintjes zich ontwikkelen. Als je niet elke dag heel goed bijhoudt, wat ze al kunnen en ontdekken, mis je wel heel veel.