woensdag, mei 30, 2007

enten

Vandaag zijn alle kittens van Romy en Moyfrid voor de tweede keer geënt en meteen ook voorzien van een identificatiechip. De dierenarts kwam weer thuis, dus even voor de afgesproken tijd heb ik alle ondeugden verzameld in 3 vervoerboxen, zodat ik niet overal in huis, of in de ren hoef te gaan zoeken waar ze zijn. Er moesten ook nog 8 volwassen katten geënt, dus het werd een hele happening.

De kittens werden één voor één uit de box gehaald en onderzocht, waarna ze hun enting kregen en de chip. De dierenarts had voor deze gelegenheid 2 assistentes meegebracht, zodat het invullen van alle boekjes en chipregistratieformulieren vlot zou verlopen. Ik hielp hem bij het enten en chippen. Ze hebben zich voorbeeldig gedragen en kregen een vette pluim. Allemaal kerngezond en prachtig van gewicht. Dat is altijd fijn om te horen. Heerlijk, hoe ze na de controlebeurt allemaal weer lekker aan het spelen gaan en lekker wat brokjes snacken.

Zo, dat zit er op. Ik ben altijd blij als dat weer achter de rug is. Volgens mij heb ik er meer last van dan de kleintjes. Ze gaven geen kik, de stoere binken en meiden. Knap hoor !! Last hebben ze er totaal niet van, want nu op dit moment, vliegen ze weer door het huis. De gang door en de trap op - en er weer vanaf. Een lawaai!!! Ze worden ook best flink, dus het dendert er flink op los. Heerlijk !!

Ondertussen moesten we wel goed oppassen, want de kleintjes van Mistery liepen danig in de weg. Ze wilden ook aandacht. Nou, die kregen ze. Één van de assistentes kon er niet van af blijven en zat uiteindelijk heerlijk knuffelend met Sunrise op schoot. Ja, die kleine slijmbal houdt wel van een potje kroelen. Dat doen ze trouwens allemaal wel. Hieronder nog een lief plaatje van Meneer Nilsson. Hij geeft mamma Mistery een dikke kus: Jij bent de liefste moeder van de wereld!!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Och gut die meneer Nilson toch zo'n schattig gezicht die knuffel.
En nu gaat het hard zeg na de tweede enting, de tijd van afscheid nemen komt er weer aan lijkt mij hardstikke moeilijk...

groetjes Hennie

Anoniem zei

Hoi Diny,
Wat een leuke foto, soms krijg je zomaar de kans om zo een lieve foto te maken.Nu is echt het aftellen voor jullie begonnen. Het lijkt wel of het steeds sneller gaat.Nou geniet nog maar even.
Groetjes Elly.