Hallbjørn en Evita

Gisteren zijn Evita en Hallbjørn 'geholpen'. Wat een nare toestand vind ik dat toch! Wat nou 'helpen'?

Met lood in mijn schoenen pakte ik beide katten om ze met lieve woordjes in hun vervoerbox te doen. Ik voelde me een verrader! De arme dieren weten natuurlijk helemaal niet wat ze te wachten staat en dat maakt het voor mij alleen maar moeilijker. Met de wetenschap dat ze vroeg in de avond weer doodellendig bij ons terug zullen komen (als het maar goed gaat), heb ik ze achtergelaten bij de dierenarts. Zowel Evita als Hallbjørn gaven geen kik in de auto. Dat maakte het nog zwaarder voor me. Ik weet het, ik ben een watje.

Nerveus heb ik lopen wachten tot de telefoon ging. De dierenarts vertelde dat ze allebei weer 'wakker' waren en we mochten ze ophalen. Johan snelde er naartoe.
Ach, ach, wat zien ze er sneu uit! Allebei met draaierige kopjes en klaaglijk zachte mauwtjes. Die Bjørn, een reus van een kater, nu een zielig hoopje ellende en arme Evita, ze was heel ziek.

We hebben ze eerst even echt goed wakker laten worden, voordat we ze uit hun kooi haalden. Toen begon de ellende: Ze wilden allebei lopen en dat ging natuurlijk niet. Wankel wiebelden ze door de kamer. Johan liep met Bjørn mee, om hem op te vangen en ik ontfermde me over Evita. Wonderwel ging het steeds beter en na een poosje leek Bjørn al weer redelijk ter been. Hij lag zelfs spinnend en pompend bij me op de bank. Eefje had het zwaarder. Ze heeft er heel de avond over gedaan om weer een beetje bij de mensen te komen.

Vannacht heb ik nog een poosje met haar geknuffeld. Ze knapt al wel weer een beetje op. Nu maar verwennen en hopelijk sterkt ze weer snel aan. Dan kunnen ze allebei van een gezellig kastratenleven gaan genieten.

Dit soort dingen zijn niets voor mij, maar gelukkig is het maar een boze dag en dan gaat het al snel weer beter.

Bjørn is nog even terug in de ren, omdat hij vanmiddag al weer behoorlijk praatjes had met de dames hier. Dat laat hij maar even uit zijn zwarte bolletje. Ik ben blij dat hij zich al weer zo lekker voelt. Een paar onsjes rosbief verder, zal ook Eefje zich ook wel snel weer lekker voelen.