Gisteravond hebben wij afscheid moeten nemen van Evita.Ze was te zwak. Plotseling wilde ze niets meer eten.
In eerste instantie leek het of ze zich er weer helemaal bovenop trok. Ze knapte goed op na haar sterilisatie en keek weer pittig uit haar lieve oogjes. Ze at brokjes en dronk goed. Smulde van rosbief, tartaar en gekookte vis. Haar wond genas ook snel en mooi, dus we waren optimistisch. Maar uiteindelijk draaide het snel om. Eergisteren stopte ze met eten. Alles wat ik probeerde weigerde ze. Plakjes rosbief, tartaar, bouillon, niets wilde ze meer. Ze wilde alleen maar slapen. Toen ik haar gistermiddag slapend in haar eigen urine aantrof, moesten we de realiteit onder ogen zien: Dit kon niet langer................
Evita, je kunt je nu eindelijk weer herenigen met je lieve moeder Missy. Je kwijnde weg vanaf het moment dat we haar moesten missen. Jullie samen waren één.
We zullen je lieve oogjes en zachte karakter heel erg missen. Dank je dat we je mochten kennen, dank je dat je bij ons was.
3 opmerkingen:
Die Eefje toch.......
Zij is nu herenigd met haar moeder. Maar jullie zullen haar ongetwijfeld heel erg missen.
Liefs,
Els
Heel veel sterkte toegewenst met het verlies.
Petry
Heel erg Diny en Johan
Zo mooi en Zo lief
Hennie
Een reactie posten