Valentin is al weer 5 weken oud. Hij speelt en stoeit en groeit. Heerlijk buiten, want dat is met dit weer natuurlijk wel heel erg lekker. Vooral 's avonds, dan vindt hij het geweldig om stoer tussen de grote katten door te hollen. Hij is ook al vriendjes met Silas en Saffier. Dat is handig, want dan heeft hij tenminste nog iemand om mee te spelen. Valentin weegt inmiddels al 689 gram, dus dat gaat uitstekend. Hij wordt mooi en is zo lief!! Dat heb je met maar 1 kitten in een nestje [nou ja, nestje?] Hij krijgt alle aandacht, zowel van zijn moeder als van ons. Dat weet hij ook maar al te goed, want als ik thuiskom en roep: Valentin, waar ben je?, dan komt hij meteen te voorschijn om zijn knuffels te halen.
Saffier gaan we morgen wegbrengen naar zijn nieuwe personeel. Hij gaat naar Kaatsheuvel verhuizen en op hetzelfde moment verhuist ook zijn toekomstige vriendinnetje, uit cattery Nemetona. Dat wordt voor beide kittens wel een heel spannende dag: een nieuw huis en een nieuw vriendje/vriendinnetje. Verder zijn er daar geen andere katten, dus ze kunnen volledig aan elkaar optrekken. Goed gepland Manfred en Rebecca! We zien wel tegen de reis op hoor, maar we gaan lekker vroeg, dan is het nog niet zo warm. We wensen Saffier en zijn nieuwe vriendin een lang, gezond en vooral leuk kattenleven.
Silas zal zijn vriend wel gaan missen. Ze trokken zo veel met elkaar op. Maar hij heeft gelukkig Balou nog om mee te stoeien, want ondanks de hitte stoeien en ravotten die twee nog alsof er niets aan de hand is. Waar halen ze het vandaan?
3 opmerkingen:
Wat is Valentin toch een heerlijk eigenwijs mannetje. Hij is echt een broertje van Nylmår. Het verbaast me niet dat zijn bezoek meteen 'verkocht' was.
Ik hoop dat Saffier het goed kan vinden met zijn nieuwe vriendinnetje. En geef Silas maar een knuffel van me.
Leuk hè Els. Hij is helemaal precies zijn broer. Heerlijk eigenwijs is hij ook hoor en lekker brutaal tegen zijn moeder.
Saffier heeft een prima nieuw thuis. Zijn vriendinntje was al meteen gevallen voor zijn charmes. Ze hebben dikke pret samen. Saffier de stoere bonk en Onyx het lieve tere poesje, dat wel stiekum de baas van de twee is. En zo hoort het ook. We gingen met een heel goed gevoel weer huiswaarts.
Gelukkig maar dat het zo goed klikt tussen Saffier en Onyx. Kan ook bijna niet anders met die namen. ;-)
Wij genieten hier nog elke dag, zeker met dit weer, van 'de ren'. Ik ervaar het eigenlijk niet als een ren, het is gewoon mijn tuin. Maar ik denk dus dagelijks aan jullie. :-) En gisteren konden ze voor het eerst door het kattenluikje naar buiten ondanks dat ik er niet was. Vond ik wel spannend, maar het is prima gegaan.
Miracle was de eerste die de werking van het luikje helemaal door had. En de rest volgde snel.
Een reactie posten